Dones i poetes que escriuen per a recordar-nos qui sóm i d’on venim. I també, és clar, qui són, d’on venen aquestes dones que un dia van decidir escriure perquè tot estava per fer, encara que no sempre fóra possible.

Pertenencias

Tengo una casa
con vistas al viento.
El Mediterráneo
calmando desvelos.
Mi hija, mi todo.
Un álbum de fotos
con momentos
plastificados.
La piel
en lista de espera.
Amigas, amigos.
Un padre eterno.
Un "gracias a la vida
que me ha dado tanto".
Un golpe de suerte.
Un poema
de vez en cuando.
Tonterias, las justas.
Amores, ya
unos cuantos.
Y un vendrás
-seguro que vienes-
y si no,
tengo una casa
con vistas al viento.


-Carmen Maroto-


Imatge: Kasia Derwinska



Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada